منظور از برگشت چیست؟

منظور از برگشت چیست؟

منظور از برگشت تغییر جهت قیمت یک دارایی است. برگشت می‌تواند صعودی یا نزولی باشد. پس از یک‌روند صعودی شاهد برگشت نزولی خواهیم بود؛ و پس از یک روند نزولی شاهد برگشت صعودی خواهیم بود. برگشت بر اساس جهت کلی قیمت صورت می‌گیرد نه بر اساس یک یا دو دوره یا میله بر روی نمودار.

اندیکاتورهای خاص از جمله میانگین متحرک، اسیلاتور یا کانال به شناسایی روند و تشخیص برگشت کمک می‌کنند. برگشت‌ها ممکن است با شکست مقایسه شوند.

نکات مهم

• زمانی برگشت صورت می‌گیرد که جهت روند قیمت از صعودی به نزولی یا برعکس تغییر کرده باشد.
• معامله گران سعی در خروج از پوزیشنهایی دارند که پیش از برگشت همسو با روند هستند یا زمانی خارج می‌شوند که برگشت در حال انجام است.
• برگشت‌ها معمولاً به تغییرات بزرگ قیمت اشاره می‌کنند که در آن روند تغییر جهت می‌دهد. حرکت‌های کوچک برعکس روند، پول بک یا تثبیت نامیده می‌شوند
• زمانی که برگشت روی می‌دهد قابل‌تشخیص از پول بک نیست. برگشت ادامه می‌یابد و یک روند جدید را تشکیل می‌دهد درحالی‌که پول بک خاتمه می‌یابد و قیمت به جهت روند بازمی‌گردد.

آنچه از برگشت متوجه می شویم:

برگشت اغلب در معاملات روزانه روی می‌دهد و نسبتاً سریع اتفاق می‌افتد، اما می‌تواند در طی روزها، هفته‌ها و سال‌ها نیز روی دهد. برگشت در بازه‌های زمانی مختلف که به معامله گران مختلف مربوط می‌شوند روی می‌دهد. یک برگشت روزانه در یک نمودار 5 دقیقه‌ای برای یک سرمایه‌گذار طولانی‌مدت که منتظر یک برگشت در نمودارهای روزانه یا هفتگی است اهمیتی ندارد. بااین‌وجود یک برگشت در نمودار 5 دقیقه‌ای برای معامله‌گر روزانه بسیار اهمیت دارد.

یک روند صعودی که مجموعه‌ای از سقف‌های بالاتر و کف‌های بالاتر است با تغییر به مجموعه‌ای از سقف‌های پایین‌تر و کف‌های پایین‌تر، به یک روند نزولی تبدیل می‌شود. یک روند نزولی که مجموعه‌ای از سقف‌های پایین‌تر و کف‌های پایین‌تر است با تغییر به مجموعه‌ای از سقف‌های بالاتر و کف‌های بالاتر به یک روند صعودی تبدیل می‌شود.

روندها و برگشت‌ها را می‌توان همان‌گونه که پیش‌تر توضیح داده شد، تنها با توجه به پرایس اکشن شناسایی کرد یا با استفاده از اندیکاتورها که دیگر معامله گران از آن‌ها استفاده می‌کنند. میانگین متوسط می‌تواند هم در تشخیص روند و هم در تشخیص برگشت کمک کند. اگر قیمت بالاتر از میانگین متوسط باشد، روند صعودی است اما زمانی که قیمت به زیر میانگین متحرک کاهش می‌یابد می‌تواند نشانه‌ای از برگشت قیمت باشد.

از خطوط روند برای تشخیص برگشت‌ها نیز می‌توان استفاده کرد. ازآنجایی‌که یک روند صعودی کف‌های بالاتر ایجاد می‌کند، خط روند را می‌توان همراه با این کف‌های بالاتر کشید. زمانی که قیمت به زیر خط روند کاهش می‌یابد، یک برگشت روند را می‌توان مشخص کرد.

اگر برگشت‌ها به‌آسانی مشخص می‌شدند و به‌آسانی از نویز یا پول بک‌های کوچک قابل‌تشخیص بودند، معامله‌گری بسیار کار آسانی بود؛ اما این‌گونه نیست. فرقی نمی‌کند که از پرایس اکشن یا اندیکاتور استفاده کنید، سیگنال‌های اشتباه زیادی روی می‌دهند و گاهی برگشت‌ها به‌اندازه‌ای سریع اتفاق می‌افتند که معامله گران نمی‌توانند سرعت عمل کافی را برای جلوگیری از ضرر بزرگ از خود نشان دهند.

بیشتر بخوانید:بررسی سه فاکتور فارکس مؤثر در بازیابی انگیزه

مثال‌هایی از نحوه استفاده از برگشت‌ها

نمودار نشان می‌دهد یک روند صعودی که با یک کانال حرکت می‌کند، سقف‌های بالاتر و کف‌های بالاتری ایجاد می‌کند. قیمت در ابتدا از کانال دور می‌شود و به زیر خط روند می‌رود و به‌عنوان سیگنال برای تغییر جهت احتمالی روند به کار می‌رود. سپس قیمت کف پایین‌تری ایجاد می‌کند که از کف پیشین در کانال نیز پایین‌تر می‌رود. که این کاهش بیشتر نشان‌دهنده یک برگشت نزولی است.

سپس قیمت بیشتر کاهش می‌یابد و کف‌های پایین‌تر و سقف‌های پایین‌تر ایجاد می‌کند. برگشت به وضعیت صعودی تا زمانی که قیمت سقف بالاتر و کف بالاتر ایجاد کند، روی نخواهد داد. بااین‌وجود، حرکت به بالای خط روند نزولی می‌تواند یک سیگنال زودهنگام برای برگشت باشد.

با توجه به صعودی بودن کانال، این مثال سلیقه‌ای بودن تحلیل روند و برگشت‌ها را نشان می‌دهد. در طول کانال قیمت چند بار کف پایین‌تر نسبت به سوئینگ پیشین ایجاد می‌کند و بااین‌وجود جهت کلی همچنان صعودی باقی می‌ماند.

تفاوت میان برگشت و پول بک

برگشت تغییر روند در قیمت یک دارایی است. منظور از پول بک حرکت در خلاف جهت روند به‌گونه‌ای است که روند را معکوس نمی‌کند. یک روند صعودی به‌وسیله سقف‌های بالاتر و کف‌های بالاتر ایجاد می‌شود. پول بک‌ها کف‌های بالاتر ایجاد می‌کنند. ازاین‌رو، برگشت روند صعودی تا زمانی که قیمت کف پایین‌تری در بازه زمانی موردنظر معامله‌گر نسازد، روی نمی‌دهد. برگشت‌ها همیشه به‌عنوان پول بک‌های بالقوه آغاز می‌شوند؛ بنابراین زمانی که آغاز می‌شوند مشخص نیست که آیا برگشت خواهد بود یا نه.

محدودیت‌های استفاده از برگشت‌ها

برگشت‌ها حقیقتی از زندگی در بازارهای مالی هستند. همیشه قیمت‌ها در چند نقطه برعکس می‌شوند و در زمان‌های مختلف برگشت‌های صعودی و نزولی متعددی خواهند داشت. نادیده گرفتن برگشت‌ها ممکن است منجر به ریسک‌پذیری بیشتر ازآنچه پیش‌بینی شده است شود. برای مثال، یک معامله‌گر بر این باور است که شاخص سهامی که از 4 دلار به 5 دلار افزایش داشته است پوزیشن خوبی برای افزایش قیمت بیشتر دارد. معامله‌گرها سبب صعودی‌تر شدن روند شدند اما اکنون شاخص سهام به 4 دلار، 3 دلار و سپس 2 دلار کاهش پیدا می‌کند. نشانه‌های برگشت پیش از رسیدن شاخص سهام به 2 دلار احتمالاً مشخص بودند. احتمالاً پیش از رسیدن قیمت به 4 دلار نیز این نشانه‌ها قابل‌رؤیت بودند. بنابراین، با زیر نظر گرفتن برگشت‌ها، معامله‌گر می‌تواند به سودآوری برسد یا خود را از پوزیشن ضرر آوری دور نگه دارد.

زمانی که یک برگشت آغاز می‌شود، معلوم نیست که آیا با برگشت روبرو هستیم یا پول بک. زمانی که برگشت بودن آن مشخص می‌شود، قیمت مسیر زیادی را پیموده است و درنتیجه ضرر فراوان یا از بین رفتن سود زیادی را برای معامله‌گر به دنبال دارد. به همین دلیل، معامله گران روند اغلب درحالی‌که قیمت همچنان در جهت افزایشی در حال حرکت است از پوزیشن خارج می‌شوند. با این کار نیازی نیست تا نگران پول بک بودن یا برگشت بودن حرکت معکوس در روند باشند.

سیگنال‌های اشتباه نیز واقعیتی واضح هستند. ممکن است برگشت با استفاده از یک اندیکاتور یا پرایس اکشن روی دهد، اما پس از آن قیمت مجدداً به جهت حرکت پیشین خود بر روی روند ادامه می‌دهد.